Δυο ψεύτικοι ήρωες πολέμου

Εξόχως αποκαλυπτικό για την τέχνη της προπαγάνδας να μετατρέπει το μαύρο σε άσπρο, τους κακούς σε καλούς και τους θύτες σε θύματα είναι το παρακάτω άρθρο του Διονύση Ελευθεράτου:

Όταν οι πόλεμοι χάνονται άδοξα, χάνονται και τα τεχνητά πολεμικά προπαγανδιστικά σύμβολα. Η αποκαθήλωση των συμβόλων συχνά συμβολίζει, η ίδια, την επερχόμενη ήττα. Την «προαναγγέλλει» πειστικότερα και από τις αναλύσεις ειδημόνων. Απόδειξη; Η Τζέσικα Λιντς και ο Πατ Τίλμαν. «Ήρωες», αμφότεροι, του αμερικανικού στρατού. Στο Ιράκ εκείνη, στο Αφγανιστάν εκείνος.

Η κατασκευασμένη ιστορία της Λιντς έγινε μέγα τηλεοπτικό, «πατριωτικό» σόου. Στις 23 Μαρτίου 2003, η πομπή οχημάτων, στην οποία βρισκόταν η κοπέλα-στρατιώτης, έπεσε σε ενέδρα. Σύμφωνα με το Πεντάγωνο, στη μάχη η Τζέσικα αποδείχθηκε κράμα των Τζον Γουέιν και Τσακ Νόρις. Τραυματίστηκε όμως, συνελήφθη και βρέθηκε σε ιρακινό νοσοκομείο. Απελευθερώθηκε χάρη σε μία «αστραπιαία επιχείρηση» Αμερικανών κομάντος. Α, κάτι ακόμα: το παραμυθάκι του στρατιωτικού επιτελείου περιελάμβανε κι ένα βιασμό από τους Ιρακινούς δεσμοφύλακες.

Πριν από λίγες ημέρες η Λιντς είπε την αλήθεια, καταθέτοντας σε επιτροπή του Κογκρέσου: «Το Πεντάγωνο με παρουσίασε σαν θηλυκό Ράμπο της Δυτικής Βιρτζίνια. Ψέματα όλα. Κατατάχθηκα επειδή απέτυχα να εργαστώ σε κοντινό μου σούπερ μάρκετ. Στη μάχη εκείνη δεν πυροβόλησα καθόλου. Αντίθετα, γονάτισα και προσευχήθηκα. Φοβήθηκα ότι έφθανε το τέλος μου».

Η ειλικρινής Τζέσικα αποκάλυψε ότι καμία επιχείρηση κομάντος δεν έγινε για την απελευθέρωσή της. Απλώς κατόρθωσε να συγκινήσει τους γιατρούς. Ένας από αυτούς όχι μόνο ειδοποίησε τις αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις, αλλά περίμενε μέχρι την πύλη για να βεβαιωθεί ότι την παρέλαβαν.

Ο δεκανέας Πατ Τίλμαν σκοτώθηκε στις 22 Απριλίου 2004 στο Αφγανιστάν. Η επίσημη εκδοχή: όταν η διμοιρία του δέχθηκε επίθεση, ο Τίλμαν αναδείχθηκε σε πρότυπο ηρωισμού κι αυτοθυσίας. Διέταξε «αναδιάταξη προς τα νώτα του εχθρού κι ο ίδιος προσέφερε πυρά κάλυψης από εκτεθειμένο σημείο, για την ασφάλεια των ανδρών του». Αποδείχθηκε, όμως, ότι τα πράγματα είχαν εξελιχθεί διαφορετικά: ο Τίλμαν σκοτώθηκε από πυρά ανδρών του, που δεν τον αναγνώρισαν στο μισοσκόταδο.

Στην Επιτροπή του Κογκρέσου κατέθεσε ο αδελφός του, ο Κέβιν. Ιδού τι είπε: «Ο Πατ σκοτώθηκε λίγο μετά τις εξεγέρσεις σε Νατζάφ και Φαλούτζα –στο Ιράκ– κι ενώ ο Λευκός Οίκος γνώριζε ότι "κατέφθανε" η αποκάλυψη του σκανδάλου της φυλακής Αμπού Γκράιμπ. Μετατόπισαν, έτσι, την προσοχή της κοινής γνώμης από τους αποτρόπαιους βασανισμούς στον ηρωικό θάνατο ενός Αμερικανού».

Λένε πως όταν αρχίζει ο πόλεμος το πρώτο θύμα είναι αλήθεια. Ενίοτε, όμως, η αλήθεια βρίσκει τρόπο να «εκδικηθεί». Λίγο πριν από την οριστική ήττα